Nog "maar" 4 weken...

Lieve allemaal, 

Heh?! Is het nu al november? Dat was mijn reactie toen ik daadwerkelijk besefte dat dit mega avontuur over een maand voorbij gaat zijn.. Nog 2 weken stage, waarin Renée en ik nog een beetje extra genieten dan eerst, omdat we weten dat er over 8 dagen toch echt een einde aan komt. 
De afgelopen weken voelde het of de kindjes op school dit ook heel goed weten, ze leken opeens nog meer aan ons gehecht en ze herinneren er ons dagelijks meerdere keren aan dat ze toch heel veel van ons houden. Het enige wat ik dan denk is: "Hoe ga ik deze lieve kindjes gedag zeggen?" 

Aangezien ons project tot nu toe een succes is, hebben wij ons grootste doel bereikt. Hopelijk lukt het de Duitse volunteers en de staff om dit voort te zetten als wij er niet meer zijn. De kinderen zijn erg enthousiast over het handen wassen en tandenpoetsen. Ze hebben elk hun eigen diploma waarop ze stickers kunnen verdienen als ze laten zien dat ze het goed doen, wat natuurlijk extra motiveert. Ook kregen we nog bezoek van Nederlandse bodem, onze leraren Bastienne en Ruud van Zuyd kwamen een kijkje nemen en ze waren erg enthousiast en trots om te zien wat wij hier al hadden bereikt. En als kers op de taart nam Bastienne ook nog HAGELSLAG mee voor ons! 

    

Afgelopen vrijdag gingen we voor het eindejaars toneelstuk optreden op een andere school. Wat een avontuur, want de kinderen mochten in een echte traditionele minivan taxi. Dit was voor mij ook al een avontuur opzich, aangezien deze busjes nog net niet uit elkaar vallen en ze daadwerkelijk "slingeren" over de wegen in de stad. De kindjes hebben de hele weg gezongen en genoten om eens even ergens anders te zijn dan thuis. Ik voelde me gelukkig dat ik samen met hun dit mocht meemaken en het liet me vooral realiseren hoe goed wij het thuis maar hebben, want een Nederlands kind van die leeftijd zou nog niet opkijken van een taxi omdat het voor ons allemaal maar gewoon is. 



Buiten stage blijven wij in onze vrije tijd profiteren van de mooie omgeving hier! Zo gingen we samen met de Spaanse meiden weekentripjes maken, naar Magaliesberg om te hiken maar ook naar Victoria Falls in ZIMBABWE. Ja alsof het niks kost dachten we, och laten we nog maar even het land uit gaan om nog wat stempels te verzamelen in ons paspoort. Je leeft maar een keer toch? 
En of het de moeite waard was. WAUW, die watervallen zijn groot. En dan te bedenken dat de helft van de watervallen momenteel droog stond door het zomerseizoen. Het extra vroege opstaan bezorgde ons een mooie sunrise en een bijna privé bezoek aan de watervallen. Daarna nog even de brug overgestoken om zo te kunnen lopen naar ZAMBIA. Zijn we daar ook nog even geweest. 

        

De dag erna besloten we om een relaxt dagje te kanoën in de Zambezi river. Niets was minder waar. Er was nogal veel wind waardoor het water "een beetje" onrustig was. Met een nijlpaard onder onze kano, heel veel nijlpaarden en krokodillen aan de waterkant, een achtervolging van een boos nijlpaard, een mooie flip-over van onze kano en dus een duik in de Zambezi river was dit een dag om nooit te vergeten. 
 

Ik ga genieten van mijn laatste maandje samen met de mensen om mij heen hier! 

Meer foto's te vinden in het album Victoria falls + Pretoria :) 

Tot schrijfs en een hele dikke kus uit het zomers warme Pretoria!